йөк

I. 1. Нин. б. әйбер төялгән олау (арба, чана автомобиль Һ. б.) 2. Шундый олауга сыешлы әйбернең, авырлыкның микъдары 3. Авырлык, авыр әйбер. Урыннан-урынга күчерелә, җибәрелә торган нин. б. күләмле әйбер; товар 4. Вазифа, йөкләмә 5. күч. Кыенлык, авырлык; нин. б. эшнең иң күп көч сорый торган өлеше. Мәшәкать, борчу, маза. Газаплы, күңелсез хисләр тур. ЙӨГЕНӘ КЕРӘ АЛМАУ – Кистереп дөресен генә әйтә алмау, җаваплылыкны өскә ала алмау. II. ЙӨК – Ана карынындагы бала. ЙӨККӘ УЗУ (КАЛУ) – Балага узу